Kayıtlar

Payız ev əşyalarına toxunmur

bu payız köçüncə quşlar azaldı göy üzü yağınca yağışlar azaldı göy üzü

ölmüşük- xəbərimiz yox

Kaş ki ruhumuzu deyil sümüklərimzi əzəydilər o soyuq divarların arasında kaş ki qəlbimizi sıxınca sıxaydılar sıxaydılar sıxaydılar alnımızın ortasına

Demokratiyaya neçə metr qalıb?

Hətta dinozavrların insana çevrilməsi üçün bu qədər vaxt lazım olmamışdı! «Azərbaycan demokratiyaya doğru daha bir addım atdı» - hər beş ildən bir ölkəmizdə keçirilən seçkilərə sivil dünyanın verdiyi bu soyuqqanlı qiymət məzələnməkdən başqa bir şey deyil. Nə uzaqmış bu demokratiya? Beş ildən bir atdığımız tək addımla, ümumiyyətlə, nə zamansa o «uzaq yaşıl ada»ya qovuşa biləcəyikmi? Buna bir insan ömrü yetərlidirmi?

Hamı kəndə!

Azərbaycanın ictimai-siyasi, mədəni həyatında aktiv olan, xüsusən də müxalif, radikal düşüncəsi ilə seçilən şəxslərin mütləq çoxluğu əyalət uşaqlarıdır. Burada "əyalət" sözündə hansısa alt məna axtarmayın. Sözün birbaşa mənasında əyalətdə doğulan insanları deyirəm. İçi mən qarışıq... İsa Qəmbərindən tutmuş, Seymur Baycanına qədər- hamı keçmiş rayon uşaqları deyilmi? Hamımız gənclik arzularımızın, xəyallarımızın ardınca qoşaraq, paytaxta gəlmədikmi? O vaxtlar romantik idealistlər idik. İndi də bir çoxumuz belə qalmışıq. Şəhər uşaqları isə romantik, xəyalpərvər olmur. Onlar əsl praktik adamlardı. Həm mübarizədə, həm susqunluqda. Kənd uşaqları isə hətta yaltaqlıqda da romantika axtarır. Məsələn, biriləri bunu şeir, poema yazaraq edir, biriləri bəlağətli, şirin-şəkər çıxışlarla. Sözümün canı bu da deyil. Demək istəyirəm ki, aqrar ölkə olan Azərbaycanın kəndləri bu gün bizlərdən məhrum olub. Kəndin beyinli, yaradıcı fantaziyalı, mübarizə ruhlu insanları Bakıya, fiziki gücü, ticari

5-6 uşaq...

Biz həmişə "5-6 nəfər" olmuşuq. 10 il əvvəl də, indi də. Bir vaxtlar hakimiyyət də etiraz mitinqlərinə çıxan insanların sayını bu qədər göstərərdi. Bu gün eyni ifadələri "Dalğa", "Ol" kimi gənclər hərəkatları, "AN" kimi şəbəkələr haqqında işlədirlər: 5-6 uşaq... Məsələ adamların sayında deyil, əlbəttə. Maraqlıdır ki, eyni adamlar daha sonra ölkədəki bütün problemlərin həllini də bu "5-6 uşaq"dan gözləyir. Yox, gözləmir, tələb edir! Ölkədə normal seçki keçirilmir- "Dalğa" hara baxır? Prezidentlik instututu əbədiləşdirildi- "Dalğa" niyə bunun qarşısını almadı? ADNA-da baş verən qanlı olayda "Ol" harada idi? "AN" nədən küçələrə tökülüb aksiya etmədi?... Başa düşürəm, müxalifətin bu və ya digər səbəblərdən əl-qolunun bağlı olduğu indiki mərhələdə kütlənin diqqəti az-çox fəal olan, ictimai proseslərə (siyasi yox ha!) təkan verməyə çalışan bu "5-6 uşağa" yönəlir. Belədə toplum bü

Antiseminar!

Qərb fondları 20 ilə yaxındır ki, istər özləri, istərsə də yerli təşkilatların əli ilə Azərbaycanda saysız-hesabsız seminarlar keçirir. Bizə demokratiyanı, insan haqqlarını, qadın azadlığını, seçki və dartışma kültürünü, sivilizasiyaların dialoqunu anladırlar guya. Bu seminarların bir aşağılayıcı tərəfi də var. Yəni biz meşə insanıyıq, bütün bunların nə olduğunu bilmirik. Bizə bunlar öyrədəcəklərmiş filan-filan şeyləri. Biz Şərqdə ilk demokratik respublikanı quranda, qadınlara səs hüququ verəndə, insanların bərabərliyini elan edəndə hələ bir çox Qərb ölkələrində bütün bunlar yalnız xoş bir yuxu idi. ABŞ-da zəncilərin hüququ hələ dünən tanınıb, amma onlar gəlib bizə insan bərabərliyindən seminar keçirlər. Nizami "İsgəndərnamə"də azad və ədalətli toplumu təsvir edəndə, Qərb alimləri hələ Yerin fırlanıb-fırlanmadığı üzərində baş sındırırdı. Yox, mən heç də cərgəmi və ya ideoloji baxışlarımı dəyişməmişəm. Bu gün Azərbaycanda necə bir sitemin hakim olduğunu və bu rejimin insan aza